Alleen de in natuur om thuis te komen bij jezelf
In een wereld waarin we vaak ‘aan’ staan en met veel prikkels geconfronteerd worden, voelt de stilte opzoeken dikwijls als een luxe. Even weg uit het drukke leven, uit de bestaande routines en ruis van alledaags. Terwijl alleen zijn zo’n krachtig middel is, gunnen we het onszelf vaak pas wanneer de nood echt hoog is.
Misschien voel jij het verlangen ook. Of misschien lijkt het je juist saai of eenzaam om alleen de natuur in te gaan. Maar ik verzeker je: tijd doorbrengen in je eentje in de natuur is ontzettend verrijkend.
De kracht van alleen in de natuur zijn
Alleen zijn geeft je de ruimte om jezelf echt te kunnen horen. Dit is belangrijk om te ontdekken waar je verlangens en dromen liggen, wat je echt nodig hebt en om tot inzichten te komen. Als je met vragen loopt of ergens helderheid over zoekt, is de natuur daar een prachtige plek voor. Alle antwoorden zitten al in jou, maar ze hebben stilte nodig om gehoord te worden.
Wanneer je alleen in de natuur bent valt alle ruis weg. Afleidingen, verwachtingen en de constante informatiestroom uit het dagelijks leven, vallen weg. Wat er in de plaats komt zijn de geluiden, kleuren, geuren en symbolen van de natuur, welke juist uitnodigen tot verstilling.
De natuur kan helend zijn
In de natuur zijn activeert het parasympatische zenuwstelsel dat rust en herstel bevordert (Ulrich et al., 1991). Japans onderzoek naar bosbaden (forest bathing) laat zien dat een boswandeling het stresshormoon cortisol verlaagt en het immuunsysteem versterkt. Ook dalen je hartslag en bloeddruk als je in de natuur bent. Geluiden en bewegingen van de natuur werken kalmerend. Daardoor ontstaat er in de natuur ruimte voor ontspanning, inzichten en helderheid (Berman et al, 2008).
Alleen zijn met de natuur kan helend zijn. En soms ook confronterend. Als ik in mijn eentje in de natuur ben komen er vaak mooie inzichten omhoog. Echter soms ook emoties als onrust of onzekerheden. Maar juist in de ruimte die ik in de natuur ervaar kan ik deze gevoelens vaak met een heldere blik bekijken. Er is daar meer rust en om te reflecteren op dingen waarmee ik op dat moment worstel. Om meer de diepte in te gaan, meer over mezelf te leren en te kunnen groeien.
De natuur oordeelt niet. Er is geen goed of slecht. Hier kan je gewoon zijn in het moment, precies zoals je ben. En in die ruimte kan heling plaatsvinden.
Een uitnodiging aan jou
Ik wil je uitnodigen om deze week eens alleen de natuur in te gaan. Plan een moment om wat tijd door te brengen in een park, bos of ander natuur gebied dat je makkelijk kunt bereiken. Zorg dat je mobiel op stil staat en laat je headset of oortjes thuis. Zo kun je echt in het moment zijn en geef je jezelf de ruimte om de stilte te ervaren.
Misschien voelt het onwennig of spannend om echt alleen te zijn. Maar toch wil ik je aanmoedigen om het te proberen. Natuurlijk wil je altijd zorgen voor veiligheid. En zegt je intuïtie ‘nee,’ luister er dan altijd naar. Maar door steeds vaker, al zijn het maar korte wandelingen, alleen de natuur in te gaan, wordt dit ook steeds makkelijker.
Dit soort ongemakkelijke emoties kunnen je ook veel over jezelf leren. Vaak willen we deze onderdrukken of negeren, maar juist hier liggen kansen voor groei. Vraag jezelf dus af wat deze emotie of dit gevoel je wilt vertellen.
Alleen de natuur in is een eenvoudige en krachtige manier om rust en helderheid te vinden. De prikkels van buitenaf vallen weg en er komt ruimte om jezelf te ontmoeten. Zoek de stilte op en ervaar wat het voor jou kan betekenen.
En als je jouw bevindingen of ervaringen wilt delen, dan hoor ik graag van je! Stuur mij gerust een berichtje.
Bronnen:
Ulrich, R. S. et al. (1991). Stress recovery during exposure to natural and urban environments. Journal of Environmental Psychology, 11(3), 201–230.
Park, B. J., et al. (2010). The physiological effects of Shinrin-yoku (forest bathing). Environmental Health and Preventive Medicine, 15(1), 18–26.
Berman, M. G., Jonides, J., & Kaplan, S. (2008). The cognitive benefits of interacting with nature. Psychological Science, 19(12), 1207–1212.
